Czy można żyć bez poezji? - relacja ze spotkania poświęconego twórczości Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej

relacja z wydarzenia

W ramach obchodów Międzynarodowego Dnia Poezji oraz Roku Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej, w Bibliotece Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego odbył się panel dyskusyjny poświęcony tej wybitnej poetce. Wydarzenie zorganizowano z okazji 80. rocznicy jej śmierci, co stało się doskonałą okazją do ponownego spojrzenia na jej twórczość i jej wpływ na polską literaturę oraz współczesną kulturę.

Czy można zyć bez poezji? - dyskusja o twórczości poetki

W panelu udział wzięli znawcy twórczości Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej:

  • Agnieszka Stabro – poetka, eseistka, autorka opowiadań i biografii, w tym książki o Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej,
  • mgr Ewelina Adamik – doktorantka w Kolegium Doktorskim Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Wrocławskiego, krytyczka literacka,
  • mgr Mateusz Kucab (UJ) – badacz poezji dwudziestolecia międzywojennego,
  • prof. dr hab. Wacław Lewandowski (UMK) – specjalista w zakresie poetyki i literatury współczesnej,
  • dr Jakub Osiński (UKW) – literaturoznawca zajmujący się recepcją twórczości Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej.

Dyskusja skupiła się na różnorodnych aspektach twórczości poetki – od jej subtelnych liryków miłosnych po dramaty i utwory o tematyce społecznej. Prelegenci poruszyli także kwestię współczesnej recepcji jej poezji, podkreślając jej wpływ na literaturę oraz kulturę popularną, czego przykładem jest zainteresowanie twórczością Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej w interpretacjach muzycznych, jak te autorstwa Sanah.

Maria Pawlikowska-Jasnorzewska – poetka, która nie przemija

Maria Pawlikowska-Jasnorzewska, nazywana „polską Safoną”, zapisała się w historii literatury jako autorka niezwykle emocjonalnych i przenikliwych wierszy. Choć jej tomik „Pocałunki” pozostaje najbardziej znanym dziełem, prelegenci zwrócili uwagę także na jej mniej popularne utwory i dramaty. Jej twórczość, pełna intymności i refleksji, wciąż inspiruje kolejne pokolenia czytelników.
Panel stanowił wyjątkową okazję do spojrzenia na poetkę z różnych perspektyw, co pokazuje, że jej poezja nadal pozostaje żywa i aktualna.